سال نو مبارک
یک سال در انتظار بهار!
و اکنون در آستانه تحولی تازه؛ دیگر بار خدای را به بهترین نام ها و برترین اسماء رحمانی اش می خوانیم که:
ربنا و لا تحملنا مالا طاقة لنا به !
ربنا لا تواخذنا ان نسینا او اخطئنا! که
پروردگارا بر ما مخواه آنچه از توان و طاقت مان افزون است!
پروردگارا به واسطه فراموشی ها و خطاهایمان بر ما خرده مگیر!
سپاس صد افزون بلند مرتبه خداوندی که فرصت تازه شدن را برما ارزانی فرمود!
الهی روح و جان مان را سرشار از نور و مهرت گردان!
الهی نگاهی تازه سرشار از یقین و ایمان بر ما ارزانی فرما!
الهی فرصت ها چونان ابر در گذارند،تو را به برترین و مهربان ترین بندگانت به دقایق ما ارزشی صد چون بخش!
در آغازین روز سال جدید خورشیدی برای همه شما بهترین ها را از درگاه خداوند مسالت دارم که بهترین اید!!
قدر خود را بدانیم که خداوند از نو ما را به بهار مهمان کرده است!
السلام علی ربیع الانام و نضرة الایام!
که بهاری صد چون را دست افشانیم!!
درکنارموسیقی به عنوان یک سرگرمی و عاملی روحیه بخش ، نشاط آور و شادی آفرین مطرح است که به زندگی سخت و دشوارایلیاتیِ سخت کوش، رنگ و جلایی خاص می بخشد ، لکن رقص از جنبه های دیگری نیز قابل بررسی است . رقص به عنوان یک هنر در کنار موسیقی و شعر بیان کننده حالات روحی و وسیله ای برای بیان احساسات و عواطف فردِایلیاتی بوده و نیزابزاری جهت ایجاد ارتباطِ نمادین می باشد . رقص درهمراهی با قصه گویی ونقالی نوعی نمایش گونه ی پرشور برای جذاب کردن کار قصه گوست و از این جهت قابل مقایسه با پانتومیم یا نمایش صامت در تئاتر می باشد که در آن فارغ از صحنه آراییهای مرسوم ، تنها با حرکات صورت ، دستها و بدن ، معنایی خاص را به بیننده القا می کنند . رقص همچنین کارکردهای دیگری مانند برانگیختن حس تعاون و دوستی از یکسو و پرورش احساس رقابت سازنده میان افراد ایل دارد و سبب آمادگی جسمانی و روانی برای انجام کارهای سخت زندگی کوچ نشینی می شود . باید توجه داشت که در اکثر ایلها و عشایر ایران همچنانکه بخش عظیم ، مهم و سختی از کارها بر دوش زنان است و زنان نیز دوش بدوش مردان و گاهی حتی بسیار فراتر از آنها به کار می پردازند و در تقسیم کار اجتماعی واجد نقشها و جایگاههای مهم و قابل توجهی هستند، درآیینها و رسوم نیز همه ی افراد ایل اعم از مردان و زنان همراهند و اصولا" در رقصها خصوصا" آنها که بازگوکننده ی مفاهیم خاصی هستند، هم زنان و هم مردان دارای نقش برابر می باشند و در رقصهای آیینی همه با هم می رقصند . این همراهی زنان با مردان در رقص ، در گذشته و تاریخ تمامی عشایر به چشم می خورد، لکن در معدودی از عشایر اکنون زنان و مردان در دستجات جداگانه ای می رقصند . 
با سلام